Verloren met een goed gevoel

Groen Wit 2 (zon)

3 - 2

RFC 2 (zon)

Competitie

3e klasse C

Datum

22 april 2018 12:00

Accommodatie

Onbekend

We lezen zondagochtend 07:13. Onder het gestommel van een naar de wc gaande zoonlief ontwaak ik. De telefoon op het nachtkasje maakt gretig gebruik van het knipperende groene lampje. Meestal betekend dit een verslaglegging van de nachtelijke escapades van mijn mede teamgenoten, iets wat nu ook het geval is. Deze keer is het Mini Van Gils die veelvoudig op film is gezet door Maxi Van Gils. Voor de goede orde: beide heren zijn geblesseerd, maar bier slurpen kunnen ze wel. Ik ben blij dat het mediageluid van de telefoon niet te hard stond, anders was ons Linde ook wakker geworden van dat oorpijnigende kattengejank van de zingende Mini Van Gils.

Na de gebruikelijke zondagochtendperikelen de tas ingepakt en op naar de RFC. Ons aller leider slaat een wedstrijdje over, aan mij de eer de tenues en ballen uit het ballenhok te vissen. Terug bij de kantine heeft ons Mientje Jan en alleman voorzien van een bakske koffie. Lijkt wel alsof hij wat goed te maken heeft. Niet heel veel later blijkt dat hij last heeft van een voorhoofdholteontsteking, dit zal ook wel van invloed zijn op zijn hersens. Bakkie opgeslurpt en via de A59 op naar de Roomskatholieke Sportvereniging Groen-Wit. Op dit moment is de jongste van Lammers nog steeds niet van de partij. Ervan uitgaande dat we thuis spelen heeft hij ingecalculeerd om weer twee tosti voor de aftrap aan te komen kakken.

Aangekomen op het sportterrein in Breda West zijn er twee velden beschikbaar voor de club. Het hoofdveld, dat veel weg heeft van een doorsnee moestuin, en veld B, kunstgras. Daar wordt gelukkig net een andere wedstrijd afgetrapt en RFC trekt de conclusie dat er dus niet op kunstgras gevoetbald hoeft te worden, simpelweg omdat deze wedstrijd nog bezig is ten tijde van onze aftrap.

Warme warming op.
Tijdens de warming op haakt de heer Wierxczxczxkczcxzss af, den hamstring staat op knappen. Het enige positieve aan dit verhaal is dat mijn rechtshalf basisplaats (idee van Maxi Van Gils, de mafjoekel) om mag ruilen voor de leste man locatie. Verder blijkt dat de koots van de thuisspelende ploeg toch wel erg graag op kunstgras wil spelen. Er wordt ons verzocht om twintig keer één minuut te wachten. Dit net zolang tot de KNVB-scheidrechter het beu is en iedereen sommeert om naar de moestuin te gaan. Daar is het kapitein heel klein beetje haar die aan mag treden voor de tos.

Tos. Gewonnen. Einde tos.

Vanaf de aftrap meteen druk van de groen-witten. De heren Nellissen en MiniMaaivis hebben de handen vol aan de bewegelijke spitsen van de koploper. Ook voor de heer Soeters is het hangen en wurgen. Toch wordt er regelmatig onder de druk uit gevoetbald door het tactisch sterke middenveld van vandaag. De heer Van Strien maakt voor de verandering weer vele meters en de heer De Meijer combineert lekker makkelijk met Kapitein beetje haar.

De heer Van der Pluijm laat zich voor de dertiende keer vallen met een man in de rug en weet zo een vrije trap te versieren nabij de vijandelijke zestien meter. Hij gaat zelf achter de bal staan en zorgt dat zijn schot dwars door de moestuin gaat. Hobbeldehobbel en de eerste RCF-goal van den Kannonier is een feit. Heel lang wordt er niet genoten van de voorsprong, de watervlugge spits ontglipt namelijk een paar minuten later aan mijn aandacht en weet de gelijkmaker binnen te prikken. Als dan net voor rust ook nog de 2-1 wordt binnen geprikt gaan we weer met lange gezichten de kleedkamer in.

Rust.
De heer Bakei zit naast me in het kleejlokaal met pijn aan de knie. Ter verlichting zit er een spons op de linker knie. Hij kijkt me uiterst serieus aan, "toch fijn dat Bob er bij is". Ik snap de opmerking in zijn totaliteit niet. Hij kijkt me aan met een wenkbrauw omhoog en tegelijkertijd een kleine grijns op zijn gezicht, "spons bob". Jawel dames en heren, dat is het niveau in de rust.
Einde rust.

Start van de tweede helft is niet slecht, Maxi de Ronde maakt ongekende meters op de rechter flank en er ontstaan zowaar weer wat kansjes. Het is echter niet de gelijkmaker die valt maar de 3-1. De koppen blijven echter omhoog staan in de hitte. Dan blijkt dat de heer Van Scheters gisteravond naar de Copa Del Ray heeft gekeken. En na tweeentwintig sorrys voor slechte uittrappen weet hij er eindelijk een goed te raken a la Cillissen. De heer Van der Pluijm verlengt hem schitterend en de heer Bakei legt hem over de lange keepert heen voor de 3-2. Het gelijkspel is binnen handbereik. Er zijn nog grote kansen en bijna penalties maar doelpunten vallen er niet meer. Het is en blijft 3-2. Ik kan er niet aan doen maar deze uitslag voelt toch een beetje als een overwinning.

Verdere hoogtepunten:
• een mooie f hoeft niet te zijn voorzien van 2 krullen;
• Nederlandstalig in de Bredase kantine, niveau lappiedepoepie;
• Loop allemaal maar weg, ik ruim wel op joh;
• Niet alleen windje heeft een groot horloge;
• Gin Leider Gin Bidons;
• Tijd stil als je voorstaat, bijzonder;
• Penaltystip van kunstgrasborstel;

Groet, Bijnarechtshalfmaargelukkigtochlestemanlesteman

Nawoord
Tussen het stadse volk geniet ik na de wedstrijd van mijn AA-tje. Er zijn enigszins verhitte discussies gaande. Vooral het wel of niet degraderen van de Noad Advendo Combinatie is een heet hangijzer. Er is een meneer met vlekken op zijn armen welke veertig jaar geleden iets weg hadden van een getatoeëerd anker. Er staan nog een tand of 4 in zijn onderkaak en de haren op zijn hoofd zijn niet echt een kapsel te noemen. Hij wil zich graag mengen in de discussie: "toen ik van de week thuis was....", hij wordt bruut onderbroken door de heer van Scheeters: "VOLGENS MIJN ZITTE GIJ HILDE WEEK THUIS". Einde discussie.